| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

Nτοκιμανταίρ

Page history last edited by Dimitris 14 years, 2 months ago


Εξάντας - Η Αγέλη Των Λευκών Λύκων

Η άνοδος των Νεοναζί στην Ρωσία


Watch Exantas - I ageli ton lefkon likon in Comedy  |  View More Free Videos Online at Veoh.com

 

Η άνοδος των Νεοναζί στην Ρωσία είναι κάτι παραπάνω από γεγονός. Στην Ρωσία υπάρχουν σήμερα οι περισσότεροι νεοναζί του κόσμου. Εξτρεμιστικές ιδέες περί φυλετικής καθαρότητας και εξολόθρευσης των μεταναστών, των ομοφυλοφίλων, των τοξικομανών και όλων «των άχρηστων ζιζανίων που μολύνουν τη Ρωσική Λευκή Φυλή», βρίσκουν εύφορο έδαφος σε ένα πληθυσμό του οποίου η εθνική περηφάνια πληγώθηκε στα χρόνια που ακολούθησαν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. «Η Αγέλη των Λευκών Λύκων» είναι ένα ανατριχιαστικό ντοκιμαντέρ που καταγράφει την θανάσιμη δράση Ρώσων Σκίνχεντ, τις ιστορίες των αθώων θυμάτων τους και την τρομακτική απειλή που ξεπροβάλλει στο Βορρά της Ευρώπης. Είναι ένα από τα παράξενα αυτού του κόσμου. Η χώρα που σταμάτησε την ναζιστική πολεμική μηχανή με το αίμα 20.000.000 ανθρώπων, σήμερα συγκεντρώνει στο έδαφός της τους περισσότερους νεοναζί του κόσμου. Ο Βετεράνος του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κ. Μπόρις Στάμπλερ, δεν μπορεί να το πιστέψει. Με τα μετάλλιά του κρεμασμένα σειρές στο στήθος, αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν, να υπάρχουν νεοναζί, «στη χώρα που νίκησε το φασισμό»! «Είναι ντροπή για τη Ρωσία να υπάρχουν σήμερα νέοι άνθρωποι που υποστηρίζουν αυτές τις μισανθρωπικές απόψεις!», λέει. «Σκοτώνουν τους ανθρώπους, μόνο και μόνο επειδή δεν είναι της ίδιας εθνικότητας. Τι μπορείς να πεις σε αυτούς τους νέους;» Τα νούμερα προκαλούν σοκ. Οι ενεργοί ακροδεξιοί σκίνχεντς στη Ρωσία είναι οι πλέον πολυάριθμοι παγκοσμίως, καθώς φτάνουν τις 50.000, τη στιγμή που σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο υπολογίζονται συνολικά σε 70.000! Με τον όρο ενεργοί, χαρακτηρίζονται όσοι είναι μέλη σε νεοναζιστικές ομάδες, παραβρίσκονται σε συγκεντρώσεις, συμμετέχουν σε πορείες, κάνουν προπαγάνδα και πάνω απ’ όλα επιδίδονται σε βίαιες ενέργειες κατά μεταναστών, αντιφρονούντων, ομοφυλόφιλων, ανεπιθύμητων γενικώς… Το πιο ανατριχιαστικό όμως είναι ότι στην Ρωσία του 21ου αιώνα αυτοί που υποστηρίζουν τους νοσταλγούς του τρόμου είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Το 60% του πληθυσμού όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, συμφωνεί με το σύνθημα «Η Ρωσία στους Ρώσους». Και πολλοί από αυτούς είναι έτοιμοι να δικαιολογήσουν ακόμα και φόνους μεταναστών, τους οποίους θεωρούν υπεύθυνους για την ανεργία, την εγκληματικότητα και γενικώς για όλα τα κακά της Ρωσικής καθημερινότητας. Μόνο μέσα στους 4 πρώτους μήνες του 2008 έχουν καταγραφεί 211 επιθέσεις νεοναζί εναντίον ανυπεράσπιστων ανθρώπων στο μετρό, στο δρόμο, στις αγορές… Τα χιτλερικά τάγματα θανάτου άφησαν πίσω τους σε αυτές τις επιθέσεις 53 νεκρούς. Η οργάνωση SS (Σλαβική Συμμαχία) είναι ο μεγαλύτερος σχηματισμός νεοναζί στην Ρωσία. Ηγέτης της είναι ο κ. Ντεμούσκιν που λέει τα πράγματα έξω από τα δόντια: «Κοιτάξτε τι γίνεται, ποια είναι η κατάσταση στην Ευρώπη! Με όλους αυτούς τους κωλοπρόσφυγες, που έρχονται εδώ, φέρνουν κι όλο το χωριό τους και γεννοβολάνε από 15 παιδιά... Δείτε πως συμπεριφέρονται στη Γαλλία οι Αλγερινοί, πως φέρονται οι Τούρκοι στη Γερμανία. Κι εδώ το ίδιο θα συμβεί, εάν τους ανεχτούμε εδώ σε τέτοιες ποσότητες. Ο πόλεμος θα γίνει. Και για να μη γίνει η Ρωσία μουσουλμανική χώρα, δε δίνω δεκάρα πόσους πρέπει να ανατινάξουμε, να σκοτώσουμε ή να θάψουμε. Θα τους θάψουμε όλους. Εδώ ζουν μονάχα Ρώσοι και όποιος θέλει, θα ζει εδώ με τους δικούς μας νόμους, ή δε θα ζει καθόλου. Ο κ. Ντεμούσκιν μας έδωσε περήφανος και ένα DVD με διάφορα κατορθώματα που οι Ρώσοι σκίνχεντς ανεβάζουν στο διαδίκτυο. Σε ένα από αυτά δύο ναζιστές δολοφόνοι σφάζουν δύο μετανάστες σε ένα δάσος με φόντο τον αγκυλωτό σταυρό, ενώ σε ένα άλλο κρεμούν ένα μετανάστη από ένα δέντρο και χειροκροτούν καθώς το θύμα τους σπαρταράει στην αγχόνη αφήνοντας την τελευταία του πνοή. Παρόλα αυτά η οργάνωση του κ. Ντεμούσκιν συνεχίζει προκλητικά να λειτουργεί και να οργανώνει πορείες μίσους και φυλετικής καθαρότητας στους δρόμους της Μόσχας. Όταν αντιφασίστες τους κλείνουν τον δρόμο, τότε η αστυνομία συλλαμβάνει… τους αντιφασίστες… «Τους πήγαν στο αστυνομικό τμήμα και εκεί ήρθε ένας επίσημος υπάλληλος του 18ου τμήματος του Υπουργείου Εσωτερικών που ασχολείται με την καταπολέμηση του εξτρεμισμού και είπε στους συλληφθέντες νεαρούς «και γιατί αντιπαρατεθήκατε σε φυσιολογικούς Ρώσους νέους;», θυμάται ο δημοσιογράφος Ρουσλάν Λίνκοβ… «Γιατί δεν ενώνεστε μαζί τους, να κυνηγήσετε τους βρωμο-Καυκάσιους στις αγορές; Αυτό κυριολεκτικά το είπε ένας εκπρόσωπος του οργάνου που θα έπρεπε να αντιτίθεται στον εξτρεμισμό!» Η συνάντηση των SS επρόκειτο να γίνει σε έναν ήσυχο σιδηροδρομικό σταθμό, δύο ώρες μακριά από την Μόσχα. Με το τρένο, με αυτοκίνητα, ακόμα και με τα πόδια, δεκάδες ομάδες νεοναζί άρχισαν να καταφθάνουν από παντού. Κατευθύνονται τρέχοντας προς ένα δάσος… που βρίσκεται ακριβώς δίπλα σε ένα στρατόπεδο του Ρωσικού Πεζικού… Ο κ. Ντεμούσκιν δίνει τον παλμό. «Sieg Heil» ουρλιάζει και χαιρετά φασιστικά. Οι υπόλοιποι που έχουν παραταχθεί κυκλικά γύρω του, ανταποδίδουν τον χαιρετισμό φωνάζοντας «Λευκή Δύναμη». Έχουν μαζέψει ένα μεγάλο σωρό ξύλα και πάνω έχουν κρεμάσει φωτογραφίες με τους «εχθρούς του Ρωσικού Λαού». Εκτός από τον πρόεδρο της χώρας Dmitry Medvedev, και τον Ραβίνο της Μόσχας, όλοι οι υπόλοιποι ανήκουν στο αντιφασιστικό κίνημα. Οι περισσότεροι έχουν ήδη δολοφονηθεί. Ο δημοσιογράφος κ. Λίνκοβ έχει ήδη δεχθεί επίθεση με σφαίρες και γλίτωσε από θαύμα. Ο κ. Εβγκένι Προσέτσκιν πρόεδρος του αντιφασιστικού κέντρου δεν βγαίνει ποτέ από το σπίτι του χωρίς ένα κοντόκανο πιστόλι που ρίχνει πλαστικές σφαίρες: «Στην αστυνομία, την FSB, τα δικαστήρια υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που συμπαθούν τους φασίστες. Που μισούν τους ανθρώπους με σκούρο χρώμα δέρματος ή με διαφορετικό σχήμα ματιών. Γιατί να μάχονται κάποιον που συμπαθούν;» επισημαίνει. Η κα. Γκαλίνα Κοζχεβνίκοβα του αντιφασιστικού παρατηρητηρίου Sova έχει δει την φωτογραφία της να φιγουράρει σε ναζιστική ιστοσελίδα με την υποσημείωση ότι «αν την δείτε σκοτώστε την»: «Οι έφηβοι, που πηγαίνουν και ξυλοφορτώνουν έναν άνθρωπο με μη Σλαβική εμφάνιση αντιλαμβάνονται ότι κανείς δε θα προσπαθήσει να τους συλλάβει, ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον χτυπημένο» τονίζει. «Βγαίνουν έξω και σκοτώνουν. Και απλά κυριεύονται από τη μέθη της ατιμωρησίας τους.» Οι λίστες του μίσους είναι μεγάλες αλλά η εισαγγελία έχει δηλώσει ότι δεν χρειάζεται να κάνει κάτι. «Στο κάτω – κάτω πρόκειται για ιστοσελίδες όπου μπορεί κάποιος να μην μπει». Στο δάσος οι νεοναζί ορκίζουν δύο νέα μέλη, παλεύουν, εκπαιδεύονται στα όπλα, στις πολεμικές τέχνες και στο μαχαίρι. «Πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι ώστε να καθαρίσουμε τα άχρηστα ζιζάνια από τους δρόμους» λέει ο Ντίμα, ένας άνεργος 23 ετών. Δεν είναι όμως όλοι σαν κι αυτόν. Στις τάξεις των SS αλλά και άλλων νεοναζιστικών σχηματισμών, υπάρχουν στρατιωτικοί του πολέμου στην Τσετσενία, αλλά και ευυπόληπτα μέλη της Ρωσικής κοινωνίας όπως δικηγόροι, μέλη τοπικών συμβουλίων, ακόμα και βουλευτές της Δούμα. Οι ίδιοι οι SS διαδίδουν φήμες ότι έχουν ανθρώπους ακόμα και μέσα στην FSB (την πρώην KGB). «Oι αρχές εμφανίστηκαν απολύτως ανέτοιμες για μια τέτοια απειλή, για πολύ καιρό δεν την παραδέχονταν καν, δεν έκαναν απολύτως τίποτα, δεν αντιδρούσαν καθόλου δημοσίως, στον νεοεμφανιζόμενο ναζισμό» υποστηρίζει ο κ. Άλεξ Μπροντ επικεφαλής του Γραφείου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Μόσχας. «Γνωρίζω ότι συχνά οι Ρώσοι συγγραφείς και διανοούμενοι έστελναν επιστολές στον Πρόεδρο προσπαθώντας με κάποιο τρόπο να του επισημάνουν το πρόβλημα του αναδυόμενου φασισμού, στις οποίες απαντούσε «δεν είναι ακόμα ώρα», «ας μην οξύνουμε το πρόβλημα»… Σε ένα βαθμό υπήρχε σκόπιμη μεθόδευση, όταν οι φασίστες χρησιμοποιούνταν ως απειλή, ως φόβητρο για τον πληθυσμό, προκειμένου ο πληθυσμός να παραμένει συνεχώς δέσμιος του φόβου και να στρέφεται στις αρχές, να εκτιμά και να σέβεται τις αρχές… Αλλά τα προβλήματα δεν πρέπει να μένουν ανεξέλεγκτα, γιατί αυτό το τζίνι που απελευθερώθηκε από το μπουκάλι μεταμορφώθηκε σε τέρας.»

 

«ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ»  ΕΤ-1 

Η πετυχημένη σειρά ντοκιμαντέρ, «Μικρές Οδύσσειες» του Μάρκου Γκαστίν, ξαναρχίζει στην ΕΤ1, κάθε βδομάδα από την Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2006, στις 20.00. Η σειρά παρουσιάζει τις «μικρές οδύσσειες» ανθρώπων, που άφησαν την πατρίδα τους για να ζήσουν σε άλλο τόπο, καθώς αποτελούν όλο και ένα μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού των σύγχρονων μεγάλων πόλεων. Μετανάστες, πρόσφυγες, παλιννοστούντες... οι μέτοικοι διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, αλλά έχουν όλοι ένα κοινό: ο καθένας κρύβει μέσα του ένα μικρό θησαυρό, την ιστορία του. Πρόκειται για ένα μικρό θρύλο που - κατά κανόνα - διηγείται τις περιπέτειες του ταξιδιού, την πρώτη ματιά στο νέο τόπο, τις δυσκολίες της ενσωμάτωσης, το «Γολγοθά» για την απόκτηση νόμιμων εγγράφων, τον αγώνα για την επανένωση με την οικογένεια, τα όνειρα, τις θυσίες, τις αναμνήσεις... Η σειρά είναι μια συλλογή από συγκινητικές και ανθρώπινες ιστορίες ξένων στην Ελλάδα, αλλά και Ελλήνων στο εξωτερικό, οι οποίες παρουσιάζονται παράλληλα, ανά δύο σε κάθε επεισόδιο. Έτσι, ο τηλεθεατής, βιώνοντας τη μικρή οδύσσεια του άγνωστου αλλοδαπού και αντιπαραθέτοντας την με εκείνη του έλληνα ομογενούς, καταφέρνει να συνειδητοποιήσει πόσο μοιάζουν μεταξύ τους και να δει μέσα από αυτό το πρίσμα τον ξένο πιο φιλικά. Ξενιτιά, Λήθη, Νόστος... είναι έννοιες που κάθε Έλληνας, κάθε άνθρωπος, κουβαλάει μέσα του. Γι αυτό τον συγκινεί ακόμα το ομηρικό έπος, γι αυτό οι σύγχρονες “μικρές οδύσσειες” θα μιλήσουν στην ψυχή του. 

«Πολίτης Νάουι»

του Νισίμ Μόσεκ με πρωταγωνιστή τον πολιτικό ακτιβιστή Εζρα Νάουι, Ισραηλινό, υδραυλικό στο επάγγελμα, που έχει αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι στον αγώνα για την προστασία των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων της Νότιας Χεβρώνας. Ο Νάουι υπομένει με αξιοθαύμαστο σθένος και αξιοπρέπεια όχι μόνο τις συνεχείς διώξεις της ισραηλινής αστυνομίας, αλλά και τις συχνές επιθέσεις των εποίκων της περιοχής, δίνοντας καθημερινά μια θαρραλέα μάχη ζωής.
 

"Οι ανέγγιχτοι"

 

10 Μαρτίου 2009

Η σειρά περιγράφει μια ομάδα ανθρώπων στην Ινδία που έχουν καταφέρει να κρατούν ψηλά το κεφάλι παρά την κοινωνική τους θέση, οι αποκαλούμενοι «Ανέγγιχτοι». 

Επεισόδιο 1ο:«Η χειρότερη δουλειά στον κόσμο». 

Στην Ινδία οι «Ανέγγιχτοι» κατέχουν την κατώτερη θέση στο σύστημα των καστών. Σήμερα δεν είναι σύννομο να μεροληπτείς κατά ενός «ανέγγιχτου», ακόμη και αν παραμένει στον πάτο του συστήματος. Η διάκριση σε κάστες είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα παγκοσμίως που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

«Οι Ανέγγιχτοι» είναι προορισμένοι για να εκτελούν επονείδιστες εργασίες της κοινωνίας. Δουλειά, για περισσότερους από ένα εκατομμύριο Ινδούς, είναι το να πετούν τα ανθρώπινα περιττώματα από τα αποχωρητήρια.

Επεισόδιο 2ο:«Γεννημένες στα Πορνεία».

(Born into Prostitution) Οι γυναίκες Badi, δουλεύουν παραδοσιακά ως πόρνες. Οι ανέγγιχτες Badi έχουν τις δικές τους γειτονιές στην πόλη Ρατζαπούρ στα δυτικά του Νεπάλ. Οι γυναίκες περνάνε όλη την ημέρα περιμένοντας τους πελάτες να έρθουν. 

Έτος παραγωγής: (2006) 
 

Οι ντάλιτς ζουν με τον καθημερινό φόβο του δημόσιου εξευτελισμού. Ακόμα και το να περάσουν από μια γειτονιά ανώτερης κάστας θα μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο την ζωή τους. Υπολογίζεται πως κάθε μέρα δύο ντάλιτ δολοφονούνται, τρεις γυναίκες ντάλιτ βιάζονται και δυο σπίτια ντάλιτ τυλίγονται στις φλόγες από μέλη των ανώτερων καστών.

Στην επαρχία Μπιχάρ ολόκληρα χωριά ντάλιτ αφανίζονται από ακροδεξιούς παραστρατιωτικούς των ανώτερων καστών, σε ένα είδος "κοινωνικής εκκαθάρισης". Σε άλλες επαρχίες της Ινδίας, οι Ανέγγιχτοι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό "για να μην μολύνουν το πηγάδι". Δεν μπορούν να μπουν σε ναούς, σε δημόσια μέσα μεταφοράς ή να πιούν τσάι σε ένα τεϊοποτείο. Ακόμη και στα αστυνομικά τμήματα, συχνά, τους ζητάνε "εισιτήριο" για να μπορέσουν να μπουν και να καταγγείλουν αυτό που τους συνέβη.

 

Για τον πλούσιο γαιοκτήμονα Τσιτέντερ όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητα και σωστά. Απαντά ορθά-κοφτά στις ερωτήσεις του Γιώργου Αυγερόπουλου, εκφράζοντας την νοοτροπία της κάστας που ανήκει, της ανώτερης κάστας που εξουσιάζει στην Ινδική επαρχεία τον 21ο αιώνα.

Αν πάτε σε ένα ναό να προσευχηθείτε και βρείτε εκεί έναν ντάλιτ; 

Δεν θα μπω. Πρώτα από όλα, δεν θα αφήσω τον ντάλιτ να μπει μέσα στο ναό. 

Αν είστε σε ένα τεϊοποτείο και ένας ντάλιτ κάτσει δίπλα σας, θα πιείτε το τσάι σας; 

Δεν θα το πιω, θα το πετάξω και θα φύγω. Πως μπορώ να το πιω; Δεν θα το πιω! 

Επιτρέπετε στους ντάλιτ να μπαίνουν στο σπίτι σας; 

Πως να τους αφήσω να μπουν στο σπίτι μου; Απέξω τους μιλάμε και απέξω τους δίνουμε ότι είναι. 

Γιατί; 

Που είμαι εγώ (ο γαιοκτήμονας δείχνει με το χέρι ψηλά επάνω) και που είναι αυτοί (δείχνει με το χέρι χαμηλά το χώμα). 

Ποιά είναι η διαφορά σας; 

Είναι βρώμικοι και είναι μικροί. Εμείς ανήκουμε στις ανώτερες κάστες, αυτοί ανήκουν στις κατώτατες. Πως μπορούμε να αναμιχθούμε. Τους λέμε: "δουλέψτε, πάρτε τα λεφτά σας κι άντε να χαθείτε". Δε τους μιλάμε πολύ. 

Αν πεθάνει το καλύτερο ζώο σας και ένας ντάλιτ, για ποιον θα στενοχωρηθείτε πιο πολύ; 

Θα στενοχωρηθώ για το βουβάλι μου. Τους πληρώνουμε τους ντάλιτ. Αν πεθάνουν, θα βρούμε κάποιον άλλον. Θα στενοχωρηθώ για το βουβάλι γιατί το έχω μεγαλώσει από μικρό και για αυτό το αγαπώ. 

Οι ντάλιτς δεν είναι άνθρωποι; 

Δεν είναι από την κάστα μου, είναι απέξω, δεν είναι από το σπίτι μου. Τον ντάλιτ τον πληρώνουμε και πέθανε. Οι άνθρωποι πεθαίνουν. Θα στενοχωρηθώ μόνο για το βουβάλι μου, γιατί το έχω μεγαλώσει και πίνω γάλα από αυτό.

Δείτε τα σχετικά video του Εξάντα . Μέρη Α ,Β και Γ

 

Αγκόρι Σάντους, ονομάζονται οι ινδουιστές ασκητές που, σύμφωνα με τον μύθο, για να ενωθούν με το Θείο, τρώνε τις σάρκες των μισοκαμένων πτωμάτων που επιπλέουν στο Γάγγη. Υπάρχουν ή όχι; Κι αν υπάρχουν, είναι απλά παρανοϊκοί κανίβαλοι ή όντα που ανήκουν σε μια πραγματικότητα που εμείς αδυνατούμε να αντιληφθούμε, «μικροί θεοί» που αξίζουν το σεβασμό μας; 

Comments (1)

Dimitris said

at 8:57 pm on Jan 30, 2010

Ο Εξάντας ερεύνησε για μήνες το θέμα στην ενδοχώρα της Ινδίας. Κι έγινε μάρτυρας απίστευτων ιστοριών σαν αυτή του χωριού Μποπούρ, όπου ολόκληρη η κοινότητα συνωμότησε στην εν ψυχρώ εκτέλεση δύο νέων ανθρώπων. Το αγόρι ήταν ντάλιτ και η κοπέλα ανώτερης κάστας κόρη Βραχμάνου. Οι δύο νέοι ερωτεύτηκαν και κλέφτηκαν αναζητώντας καταφύγιο στην πρωτεύουσα. Τα μέλη των ανώτερων καστών του χωριού πήγαν στο Δελχί, τους εντόπισαν, τους έφεραν πίσω και τους εκτέλεσαν με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η κοινωνική και θρησκευτική τάξη αποκαταστάθηκε…

You don't have permission to comment on this page.